Zoals wel vaker fietste ik op vrijdag middag rond de klok van half 5 vanuit het pittoreske Maartensdijk naar Bilthoven voor mijn werk. Zoals wel vaker zit ik diep in gedachten verzonken op de fiets. En toen gebeurde het: plotseling kreeg ik een aha-erlebnis alle puzzelstukjes leken op de juiste plaats te vallen.
Ik dacht hier moet ik iets mee doen. Dus ik zoek in mijn contactpersonenlijst op mijn mobiel naar de desbetreffende persoon die ik moet vertellen over mijn aha-erlebnis, maar tot mijn teleurstelling staat die er niet in. Hoe kan ik hem dan wel bereiken en het liefst nog voordat ik het idee weer kwijt ben? Na een poosje peinzen kwam ik tot de conclusie dat hem een krabbel sturen op Hyves de enige oplossing voor dit probleem zou zijn.
Hich-tech als ik ben graai ik in mijn broekzak en haal ik daar mijn iPhone uit tevoorschijn om mee mobiel te gaan internetten. Ik start de Hyves applicatie, zoek de desbetreffende persoon en begin met de krabbel.
Ondertussen fiets ik nog gewoon fijn verder en heb ik de lang uitgerekte Maartensdijkse weilanden alweer lang achter mij gelaten. Ik fietst nu parallel aan een provinciale weg, genaamd de Weteringseweg. Ik was zo hard bezig met mijn gedachtespinsel in te tikken op mijn iPhone dat ik niet op het verkeer lette en bijna werd aangereden door een auto.
En toen kwamen de doemscenario’s in mij op. Wat als ik wel was aangereden door die auto? Ik zag de krantenkop in de Telegraaf al voor me: “Jongen dood door Hyves ” met als inleidende tekst: “Gister is er een jongen (18) uit Maartensdijk aangereden omdat hij niet op het verkeer lette. Hij was te druk bezig met het typen van een krabbel op Hyves”. Ik zag al hoe er door het parlement Kamervragen gesteld zouden worden over of de Hyves applicatie wel veilig genoeg is en of er geen waarschuwingen moeten komen in te trant van “Hyven op je mobiel kan dodelijk zijn”.
Dit is natuurlijk iets dat ik absoluut niet op mijn geweten wil hebben, en misschien nog wel veel erger ik wil niet sterfen (of gewond raken) als de jongen die zonodig moest Hyven. Dus stopte ik mijn iPhone maar weer snel terug in mijn zak en neuriede vrolijk verder op mijn muziek (Fingers in the Factories van Editors). Het minder leuke was wel dat ik uiteindelijk toch ben vergeten wat mijn aha-erlebnis precies inhield
Oja, de clou: aha-erlebnissen kunnen gevaarlijk zijn, dus pas op met waar en wanneer je ze krijgt.
4 opmerkingen:
tof bericht
Anders was je gewoon even gestopt met fietsen.. En je krabbel gestuurd.
Want krabbelen en fietsen gaat niet samen zoals wel blijkt. Daarnaast was je waars ook nog sneller bij je werk geweest als je even was gestopt. Want je fietst sneller als je niet krabbelt. En je krabbelt sneller als je niet fietst. En vergeet niet lieve kinderen veiligheid gaat voor alles.
Hehe nerd! Ik ben een keer tegen een lantarenpaal aan gefietst toen ik probeerde te sms'en. Heerlijk clou-loos verhaal trouwens :P
Dat verhaal had wel een clou:p..
Die staat er zelfs onder geschreven..
Een reactie posten