Dhr. Peters, Ja daar ben ik alweer!

Dag vriendjes en vriendinnetjes,
Daar ben ik alweer. Ja deze keer wel heel snel maar mijn vorige column was wat kort omdat er een paar probleempjes waren. En ik voelde me schuldig dat ik jullie te leur zou stellen ja ja ik weet het slap gelul slaat nergens op. Want ik voelde me niet schuldig.

Maar dat leren he! Het is zo'n bron van inspiratie! Ik bedoel je denk echt aan alles behalve de stof die je moet leren! Dus vandaar dacht ik. Maak ik mijn appeltje maar weer eens wakker en schrijf dit.

Nouja mijn eerste onderwerp is niet zo nieuw meer maar elke keer weer als ik op super-leuk kijk zie ik het weer. Het lijkt wel een hype, nouja eerder plaag. Net zoiets als Uggs. Tja ik ben nog niet met de Uggs hype geinfecteerd. En dat houden we zo maar deze hype kon ik toch niet weerstaan. Maar dat is ook wel begrijpelijk want je bent er 1 minuutje mee bezig en dat betekent dus 1 minuut minder leren. Maar komop het is toch ook gewoon interessant voor alle lezertjes om te zien hoe hard er gewerkt word achter jou bureau?? Ik geniet er namelijk ontzettend van (nee, echt waar eerlijk.). Ik heb er alleen nog geen langs zien komen van onze blonde bassgitaar man. De beste vond ik toch nog wel het kneetgum dier van onze reporter uit het hoge noorden. Dat was gewoon echt ware kunst(complimenten daarvoor). Maar jullie hebben lang genoeg in spanning gewacht. Hier zijn mijn foto's:


(warning, dit verhaal rust gedeeltelijk op fictie(niet alles is dus waar), geniet ervan)
Daarnaast bedacht ik mij dat ik iets vergeten was te vermelden in mijn vorige column ja stom stom. Maar het gebeurt je vergeet dingen door de zware stress die we hebben! Ja sorry hoor maar ik bezwijk er bijna onder, ojee nu dwaal ik af van het onderwerp. Jullie weten allemaal dat vrouwen in twee dingen heel goed zijn dat is natuurlijk ballet en theeleuten(ja, je kan het ook gewoon roddelen noemen). Vrijdag jongstleden had ik mij lekker genestelt in het domein om mijn Engelse woordjes te leren. Tegen over mij gingen een aantal jonge dames zitten. Onder het mom van ze gaan zitten werken (weer zo'n andere benaming voor roddelen van ze..(roddelen was het in dit geval ook niet, beetje een groot woord, het was meer sappige verhaaltjes aan elkaar vertellen van vroegah). Nouja natuurlijk was ik er snel bij met mijn reporters neus want die staat natuurlijk altijd op scherp voor sappige verhalen. Ik mijn notitie blokje erbij gepakt. (oke desbetreffende dames jullie weten best dat het over jullie gaat.) en ik schrijven, schrijven, schrijven tot dat ik kramp in mijn hand kreeg (je weet wel van die geschiedenistoets kramp) en alsnog bleef ik doorschrijven. Maar toen kregen ze door dat ik daar lekker hun sappige verhaaltjes die eigenlijk net niet meer door de beugel konden voor de buiten wereld aan het opschrijven was. En ja toen herkenden ze me natuurlijk DE COLUMNIST van superleuk. En riepen zei in koor ow jeetje mineetje het is Dhr. Peters! We moeten hem omkopen, voordat hij onze sappige verhalen op superleuk zet! Dus de wapens werden uit de handtas gehaald(rustig maar ik was niet ingevaar, de wapens waren chequeboekjes van hun pappies). En ze begonnen te bieden, zodat ik mijn prachtige notitie boekje vol met sappige verhalen zou vernietigen. De bedragen liepen hoog op tot in de miljoenen! Ik bleef mij dapper weren, om jullie te kunnen laten genieten van deze prachtige sappige verhalen! Maar toen bedacht ik me, wat zijn die sappige verhalen nou waard! Helemaal niks, want ik word rijk! Oftewel het komt erop neer dat ik nu naast me op mijn bureau een hele dikke cheque heb liggen en jullie helemaal geen sappige verhalen hebben.
(ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn sappige verhaaltje, ik wil jullie er even nog op attanderen dat het gedeeltelijk fictie is. Want ik interesseer me helemaal niet in roddels van andere mensen, en al helemaal niet als ze van vroegah zijn. Dus ik ben niet luister gierig geweest, ik heb keurig mijn engelse woordjes geleert. Ik heb de dames natuurlijk op dat moment wel verteld dat ik dit alles op superleuk had kunnen zetten. Maar ik wil jullie heel graag bedanken, voor de inspiratie die jullie mij hebben gegeven voor dit verhaal daarom krijgen jullie een gezellig die dinetje in een leuk restaurantje (hint: www.karelv.nl ) op kosten van de directie van superleuk.com)

Nouja dit was het dan alweer!
Tot snel maar weer he,
Met vriendelijke groet Dhr. Peters